Μια ανάσα από το αρχαίο ανάκτορο του βασιλιά «Νέστωρ» σε απόσταση 6 χιλιομέτρων, το 1993, ο Οινοποιητικός Συνεταιρισμός Μεσσηνίας χτίζει το δεύτερο οινοποιείο στο λόφο του χωριού Πυργάκι Τριφυλίας.

Εκεί… δίπλα ακριβώς στο οινοποιείο, πρόκειται πολύ σύντομα να ξεκινήσουν οι εργασίες για την φύτευση του πρώτου ιδιόκτητου αμπελώνα της «Νέστωρ Α.Ε.», σε έναν χώρο περίπου 15 στεμμάτων ο οποίος περικλείεται στα όρια του κτήματος του οινοποιείου.

Οι πρώτες εργασίες στο κτήμα, έφεραν στην επιφάνεια κάτι πολύ ιδιαίτερο, ευρήματα που μαρτυρούν πως δεν έχει καλλιεργηθεί πότε ξανά στο παρελθόν! Ο λόγος είναι οι μεγάλες συγκεντρώσεις απολιθωμένων οστράκων και κοχυλιών!

Η εύρεση των κοχυλιών (κάτι που φυσικά δεν περιμέναμε), μας έκανε να αναρωτηθούμε δύο πράγματα:
1. Πότε ήταν η περιοχή θάλασσα (!) και
2. Τι θα προσδώσει στο υπέδαφος η ύπαρξη αυτών.

Όσον αφορά στο πρώτο, ψάξαμε και βρήκαμε έρευνες για την γεωλογική ιστορία της Γης, οι οποίες αποκαλύπτουν ότι ολόκληρος ο ελλαδικός χώρος ήταν θάλασσα – η οποία μάλιστα ονομάζεται «Τηθύς» – κατά την περίοδο του Μεσοζωικού Αιώνα, η οποία ξεκινάει 250.000.000 χρόνια πριν και τελειώνει 65.000.000 χρόνια πριν. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι τα ευρήματα από απολιθώματα δεινοσαύρων. Σιγά σιγά, ο βυθός της γέμιζε με ιζήματα από την αποσάθρωση μακρινών ορεινών όγκων και με όστρακα θαλάσσιων ζώων και κέλυφη μικροοργανισμών. Με την Αλπική Ορογένεση (65.000.000 χρόνια πριν περίπου), τα ιζήματα αυτά της Τηθείως, πτυχώθηκαν και ανυψώθηκαν, δημιουργώντας τα βουνά γύρω από τη Μεσόγειο. Αυτή είναι και η αιτία που τα όστρακα αυτά τα συναντάμε συχνά μέσα στα ιζηματογενή πετρώματα της Γης, ως απολιθώματα.

Πολλά εκατομμύρια χρόνια και γεωλογικές διεργασίες αργότερα, το κτήμα του Νέστορα, βρίσκεται σε υψόμετρο 360 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, ο προσανατολισμός του είναι νοτιοανατολικός και η κλίση του περίπου 10%. Το υπέδαφος είναι μέσης σύστασης, αμμοαργυλώδες, με ηλιοφάνεια και συχνότητα βροχοπτώσεων σε κανονικά επίπεδα για την περιοχή αφού το κλίμα είναι τυπικό μεσογειακό. Το κτήμα αυτό πρόκειται να φιλοξενήσει τη γηγενή και ιστορική για την Μεσσηνία ποικιλία, το Φιλέρι!

Η περίοδος που διανύουμε (από τα μέσα Φεβρουαρίου μέχρι και το τέλος Μαρτίου, ανάλογα τη χρονιά) είναι η ευνοϊκότερη για κάποιες από τις σημαντικότερες καλλιεργητικές εργασίες στο αμπέλι, συμπεριλαμβανομένης και της φύτευσης ενός αμπελώνα. Μετά λοιπόν τη διαδικασία της «ενεργοποίησης» του χώματος με φυσική λίπανση και τη διαδικασία της βαθιάς άρoσης, τα κοχύλια θα παραμείνουν μέσα στο χώμα και αυτό θα κάνει τη σύστασή του πλούσια σε ανθρακικό ασβέστιο. Το στοιχείο αυτό θα χαρίζει το πλεονέκτημα της καλής αποστράγγισης και της ευνοϊκότερης ανάπτυξης του ριζικού συστήματος των πρέμνων. Επίσης, το ανθρακικό ασβέστιο απορροφά και εγκλωβίζει την ατμοσφαιρική υγρασία.

Στο αμπέλι θα εφαρμοστεί αμπελουργία ακριβείας, ιδιαίτερες τεχνικές μέτρησης και ανάλυσης της υγρασίας, του χώματος, της ηλιοφάνειας κ.λ.π., οι οποίες ακολουθούνται από την ομάδα των οινολόγων και των γεωπόνων πιο εντατικά τα τελευταία 2 χρόνια. Το αμπέλι αυτό δεν θα μας δώσει καρπό στους τρύγους του 2017 και του 2018. Θα περιμένουμε όμως με ανυπομονησία τον τρύγο του 2019, για να μυρίσουμε και να γευτούμε στο ποτήρι μας την πρώτη του απόδοση.

Σε περίπτωση που η πολλά υποσχόμενη απόδοση αυτή αποδειχθεί όντως ικανοποιητική, ο οινοποιός κύριος Σπύρος Λαφαζάνης μας υπόσχεται ένα μοναδικό single vineyard Φιλέρι σε βάθος χρόνου 5 ετών!

Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε…